Fizjonomika była stosowana w literaturze i malarstwie jako ważny środek służący do charakteryzowania postaci. Z tego narzędzia w największym zakresie na krajowym gruncie korzystała Eliza Orzeszkowa, która udowodniła, że jest prekursorką i wyborną polską portrecistką fizjonomiczną. Skoro jednak fizjonomika łączy pisarzy i malarzy, to warto było pokazać integrację sztuk w szczególny sposób: sprawdzić, jak literackie portrety fizjonomiczne Orzeszkowej czytają i interpretują artyści. Tego zadania podjął się Tomasz Wełna - grafik, projektant i artysta, który obrazy pisarki przełożył na język malarsko-plastyczny.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 351-357. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książka zawiera: starannie przygotowany i opatrzony przypisami tekst utworu krótko i przystępnie zaprezentowane wiadomości wstępne komentarze do tekstu na marginesach, oznaczone symbolami graficznymi szerokie marginesy, na których można robić notatki wyróżnione znane cytaty życiorys autora streszczenie utworu wyczerpujące omówienie problematyki plany najczęściej pojawiających się wypracowań związanych z lekturą.
UWAGI:
U dołu okładki: Pozytywizm. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
